Δύο λόγια στον αδελφό μου Γιώργο Γεωργίου – Γράφει ο Σάββας Ποσταντζόγλου

Είναι στιγμές που δεν ξέρεις τι να γράψεις. Δεν μπορείς να εκφράσεις τα συναισθήματα σου στο χαρτί.

Αυτό που αισθάνομαι αυτή τη στιγμή είναι ένα κενό. Ένα τεράστιο κενό.

Η είδηση του θανάτου του «αδελφού» μου Γιώργο Γεωργίου με έχει συγκλονίσει.

Δεν θέλω να πιστέψω ότι δεν είναι πιά εδώ. Ότι δεν θα μιλήσουμε ξανά στο τηλέφωνο. Ότι δεν θα βρεθούμε να μιλήσουμε για μπάλα, για πολιτική, για τα πάντα.

Όχι ρε Γιώργο δεν ξηγήθηκες καλά .

Μου λεγες συνέχεια ότι όποια κίνηση και αν κάνεις θα το συζητάμε.

Είναι το μόνο ψέμα που μου είπες ρε μ…..

Την έκανες για άλλα μέρη και δεν μου το είπες. Δεν με προετοίμασες να τα πούμε για μια  τελευταία φορά αναλυτικά.

Ακόμη και στον Άγιο Σάββα που ήσουν τώρα στο τέλος όταν σε ρώτησα μου λεγες « θα την σκαπουλάρω».

Δεν ξηγούνται έτσι τα «αδέλφια»

Γιώργο μου λείπεις ήδη

Με ποιόν θα σχολιάσω τώρα τον τελικό του Τσάμπιονς λιγκ, τα αποτελέσματα των εκλογών, το περπάτημα του Μπαϊντεν, τα πάντα ρε φίλε.

Γιώργο, το ξέρω ότι εσυ χαίρεσαι που θα συναντήσεις τον Τάσο, τον αγαπημένο σου Τάσο που τόσο σου στοίχησε όταν… έφυγε.

Πες του ρε φίλε ότι ο Γιοβάνοβιτς κάνει καλή δουλειά στον Παναθηναϊκό και τον ξανακάνει μεγάλο να χαρεί.

Πες και στον Κώστα τον Καίσαρη ότι αλλάξανε τα «κόζια» και δεν κάνει κουμάντο στην παράγκα ο Θωμάς ο Μητρόπουλος.

Ενημέρωσε τους για τις εξελίξεις που έχουμε ξέρεις εσυ, με τον μοναδικό σου τρόπο.

Γιώργο να ξέρεις, όταν συναντηθούμε θέλω να μου πεις με λεπτομέρειες ποιος ελέγχει την παράγκα εκεί πάνω, ο Χάρος ο ίδιος, ή τίποτα παρατρεχάμενοι.

Ξέρω ότι και εκεί θα τη βρεις την άκρη. Θα μάθεις το μυστικό και θα χουμε να λέμε.

Υ.Γ.1 Σταυρούλα να ζεις και να τον θυμάσαι και να ξέρεις είχες τον πιο «αρσενικό» πατέρα

Υ.Γ.2 Γιώργο είσαι ο πρώτος που  θα ‘ρθω να δω όταν έρθει η ώρα και για μένα.

Ο αδελφός σου Σάββας Ποσταντζόγλου