Το αντίο του Κώστα Θωμίδη στην Bianco Monte Δράμα 1986
Μετά απο αρκετά χρόνια ο Κώστα Θωμίδης δεν θα είναι παρόν σε μια νέα χρονιά στην Δράμα ’86, καθώς ήταν εκεί απο την πρώτη μέρα της μέρα της ομάδας και κατάφερε τόσα πολλά. Κάποιες φορές όμως όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και έτσι ο μεγάλος αρχηγός της Δραμινής ομάδας κρέμασε τα παπούτσι του…
Αναλυτικά το μήνυμα του :
Έφτασε η δύσκολη ώρα της αποχώρησης Ήρθε δυστυχώς αυτή η στιγμή του αποχωρισμού από το χάντμπολ,την Δράμα 86′.Ισως βέβαια λίγο πιο νωρίς απ’ ότι θα ήθελα ,από ότι είχα σχεδιάσει αλλά κάποια πράματα είναι πάνω απ’ τα θέλω σου,που δεν τα περιμένεις και ομολογώ πως με στενοχώρια τα υπομένω κ αυτά. Τι να πρωτοθυμηθώ από το μακρινό 2009 όπου με όνειρα κ ένα μεγάλο πλάνο τότε οραματίστηκαμε το τι θα θέλαμε να γίνει αυτή η ομάδα.Νομιζω πως η ομάδα επάξια κέρδισε αυτά που κέρδισε και έχει ακόμα πολλά να επιδείξει!Έδωσα την ψυχή μου και αφιέρωσα ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου για αυτό τον σύλλογο για να προσπαθήσω κ εγώ όσο μπορώ να γίνει η ΔΡΑΜΑ 86 αυτό που είναι σήμερα .Επέλεξα για μια φορά κ μόνο να αναρτήσω φωτό με τα παιδιά μου καθώς η ανακοίνωση αυτή είναι συμβολική κ θα ήθελα να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στα παιδιά μου,την γυναίκα μου που με υπομονή, στήριξη,κάνοντας πίσω τον δικό της προσωπικό χρόνο ήταν εκεί κ πάντα μου έλεγε “προχώρα Κώνσταντινε” για να είμαι πάντα παρών σε προπονήσεις κ αγωνιστικές υποχρεώσεις.Παρ ότι έχει περάσει καιρός 2 πράγματα δεν μπορώ να βγάλω ακόμα από μέσα μου κ με στεναχωρούν αφάνταστα.Τ παιδιά μου που όταν το έμαθαν για την αποχώρηση είπαν “βρε μπαμπά δεν θα ξαναμπείς στο γήπεδο?δεν θα σε βλέπουμε ? γιατί?” Και το άλλο είναι όλα τ παιδιά της ομάδος που τόσο αγαπώ κ μου λείπουν πολύ.Τέλος ευχαριστώ πολύ όλους τους ανθρώπους που συνεργάστηκα τόσα χρόνια από το 1997 προπονητές, παίχτες ,διοικήσεις μιας κ για να μπορούμε να τρέχουμε εμείς κάποιος προσπαθεί κ ετοιμάζει όλα αυτά…. Από όλους προσπάθησα στην καριέρα μου να κρατήσω τα θετικά κ να ωφεληθω κ σαν αθλητής αλλά κ σαν άνθρωπος.Θέλω να στείλω και ένα μήνυμα σ όλα τ παιδιά που ασχολούνται με το χάντμπολ,τον αθλητισμό ,πως πρέπει πάντα να προσπαθούν ,να χαίρονται τις στιγμές κ να μην το βάζουν κάτω ποτέ,όλοι μπορούν να καταφέρουν τα πάντα αν είναι ενωμένοι και να τους πω ένα απόφθεγμα : Να χρησιμοποιείς ότι ταλέντα έχεις.Το δάσος θα ήταν ένα πολύ σιωπηλό μέρος αν τα μόνα πουλιά που κελαηδούσαν ,ήταν αυτά που κελαηδούν καλύτερα ….Δράμα 86 πάντα επιτυχίες .
